Videoserie Daft Punk & The Collaborators
Random Access Memories is verschenen - bekijk hier de videoserie The Collaborators
xtra 17-05-2013 08:05
Marketing-de-luxe, maar mét inhoud. Het nieuwe Daft Punk album Random Access Memories werd de laatste maanden gelanceerd door elke week een video uit te brengen met een interview met steeds weer een andere ‘collaborator’ die een bijdrage aan het album leverde. Van Giorgio Moroder tot Panda Bear. Een overzicht.
Giorgio Moroder - Todd Edwards - Nile Rodgers - Pharell Williams - Panda Bear - Chilly Gonzales - DJ Falcon - Paul Williams
door Erk Willemsen
Centraal thema dat de makers van het nieuwe Daft Punk-album Random Access Memories aanhalen is dat ze met de Franse robotband terug wilden naar de tijden dat er ‘menselijkheid’ in de muziek was: met hedendaagse productietechnieken vintage sound produceren. Resultaat is een album waarvan je de stijl misschien nog het beste kan omschrijven als retropop-disco-lounge-dance. Met ‘echte’ drummers als JR Robinson en Omar Hakim. Met lounge-pianist Chilly Gonzales. Met levende legendes als Paul Williams - hoor ik musical? - en Giorgio Moroder. En last but not least met hoorbaar de ontwikkeling van hun eigen zienswijze in de laatste acht jaar sinds het verschijnen van hun vorige cd ingebed. Ofwel, zoals het duo het zelf omschrijft: ‘het tegenovergestelde van overgeproduceerd.’
Luister hier naar het nieuwe album Random Access Memories (en al het andere albummateriaal van Daft Punk in deze Interface-afspeellijst)
Moroder
Giorgio Moroder is het meest geprononceerd aanwezig op dit album, alleen al omdat hij de gelegenheid krijgt ons op de cd toe te spreken over zijn carrière en over zijn opinie over wat muziek moet zijn. Na die monoloog start hij zijn typerende synthesizerloopjes in het nummer Giorgio by Moroder, herkenbaar vanwege zijn Donna Summer verleden. Als je de video nog niet gezien hebt die Moroder maakte in het kader van de lancering van het Daft Punk album, doe dat dan vooral (kijk op Interface.nl). Het is een bijna emotionele oproep om muziekproductie weer toegankelijk te maken, minder machinaal, menselijker.
Tja, moet je dan met repeterende synthloopjes aankomen? Nou, als je het resultaat hoort, zeg je van wel. Niet dat er iets ‘nieuws’ gebeurt, zoals Moroder zo graag wil. Bepaald niet. Wél dat er teruggegrepen wordt op een historische periode in de dance. Ja, die van Donna Summer, die van Chic. Daarom ook Nile Rodgers, die het funky hitnummer Get Lucky voorziet van zijn typerende gitaarriffs en de net een generatie jongere Pharell Williams die met zijn kopstem ook teruggrijpt op de jaren tachtig.
Thomas en Guy-Manuel
Het Daft Punk-duo, ofwel Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo, vertellen: ‘We maken geen statement tegen muziek zoals tegenwoordig met computers gemaakt wordt, maar we willen er wel de aandacht op vestigen dat je hele mooie dingen kan doen in een opnamestudio. Dingen die je nu eenmaal niet zo makkelijk op je laptop thuis kan maken. Bangalter: ‘Je kan je afvragen of je nog een “show” hebt als een magiër zijn trucs laat zien aan een publiek dat zelf de trucs allang kent.’
Moroder opent zijn aandeel in de videoserie ‘The Collaborators’ als volgt: ‘De wereld heeft niet alleen goede nieuwe dance songs nodig, die er best wel zijn, maar de wereld heeft iets écht nieuws nodig’. Of hij nou degene is die iets nieuws levert met zijn bijdrage aan het album kun je je afvragen, maar interessant is het wel wat hij op een aandoenlijke manier vertelt: over zijn kennismaking met de Moog Modular, over de revolutie die zijn I Feel Love van Donna Summer teweeg bracht, over het perfectionisme van het Daft Punk-duo (waar ik 20 minuten doe over het zoeken van een Vocodersound, werken zij er een week aan’…), en over het opnameproces van Random Access Memories.
Todd Edwards
Terwijl Giorgio Moroder pas zes jaar geleden voor het eerst kennismaakte met Daft Punk is producer Todd Edwards al betrokken sinds Discovery in 2001. Hij beschrijft zijn werkwijze in de videoserie: ‘Ik ben bekend vanwege mijn sample-stijl. Van microsamples maak ik muzikale collages, die ik weer helemaal opdeel, wat resulteert in de futuristische flow die karakteristiek is voor mij.’ Dat Daft Punk dit keer met ‘echte’ instrumenten wilde werken was een compleet nieuwe ervaring voor Edwards: ‘Dat je met verschillende microfoons voor een gitaarversterker andere sounds kan krijgen wist ik helemaal niet.’ En zijn naïviteit gaat nog even verder: ‘dat je uit verschillende takes met live-instrumentatie de beste moet kiezen, oef, wat een werk.’
Panda Bear
Maar uiteindelijk komt toch alles neer op ‘sound’ en ‘song’, eigenlijk het hele album lang. Panda Bear, bekend van zichzelf en Animal Collective, gebruikt op zijn song Doin’It Right de typische Daft Punk vocodersounds in een aanstekelijk liedje. ‘We zouden drie dagen in de studio in Parijs hebben om een song op te nemen, en daar werd ik nerveus van, want we wisten tevoren nog niet wat we zouden gaan doen.’ Ook hij, als drummer, raakte gecharmeerd van ‘echte’ instrumenten: ‘De combinatie van machinaal en robotachtig met imperfecties, dat máákt de muziek’.
DJ Falcon
De slottrack met de Franse DJ Falcon komt misschien nog het dichtst bij een hedendaags dance-geluid. Maar ook hier weer echte drums! ‘Daft Punk heeft nooit één specifieke stijl gehad’, zegt DJ Falcon. En ook op dit album zie je een mengelmoes van stijlen. Ze hadden makkelijk een album kunnen maken zoals ze gewend waren. Maar het is typisch Daft Punk om daar niet voor te kiezen.’
Nile Rodgers over zijn Get Funky hit
Pharell Williams over zijn samenwerking met Daft Punk
Chilly Gonzales over de brug die hij maakte in akkoordenkeuze
Paul Williams met een intrigerend verhaal over zijn carrière, verslavingen en de smaenwerking met Daft Punk
Het album is downloadable via iTunes en ligt in de winkel.
