Release van de Week: Jett Rebel - Pre-Apocalypse Party Playlist
Vandaag verschenen - 20 augustus 2021
Muzieknieuws 20-08-2021 21:08
Pre-Apocalypse Party Playlist is een van de belangrijkste Nederlandse releases van dit jaar. Niet alleen is het een zeer fijn en zeer divers album, maar Jett Rebel voelt zich na zijn werk met onder meer Trijntje Oosterhuis en Hall & Oates voor het eerst een echte producer en hij legde de lat hoog voor zichzelf.
Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.
Tekst: Chris Dekker * Foto: Jens van der Velde
Op 17 september verschijnt Interface #247, oktober - november 2021, met daarin een interview met Jelte Steven Tuinstra, oftewel Jett Rebel. Vandaag verschijnt zijn nieuwe album en je leest hier alvast een voorproefje van het interview.
Pre-Apocalypse Party Playlist gooit Jett Rebel al zijn invloeden bij elkaar. Zelf heeft hij het liever niet over namen, maar eerder over jaartallen of periodes en laat ik als echte Oud-Hollandsche Hokjesdenker dan ook proberen geen namen te noemen. Het album, dat echt klinkt als een lekker diverse Spotify-lijst, gaat van puntige jaren zestig Westcoast-popliedjes, via seventies rock, naar funk uit de late jaren zeventig, met een psychedelisch uitstapje wat in dit tijdperk ook weer helemaal hip is. En toch klinkt het als een geheel, door zijn stem en omdat iedere sterke slaggitaar Jetts nadrukkelijke signatuur heeft. Jett besloot dit keer een strenge producer voor zichzelf te zijn, waarbij alles in dienst moest staan voor het gevoel, de groove en de song, waardoor de nummers stuk voor stuk ontzettend slim en goed in elkaar zitten. Af en toe mocht gitarist Jett Rebel van producer Jett Rebel losgaan met wat lekkere gitaarsolo's: zeer fijn!
Zoals gezegd spraken we met Jett Rebel over het opnameproces:
Je neemt alles thuis op. Doe je dat inmiddels digitaal of op tape?
‘Ik neem nu weer grotendeels met Pro Tools op, en dat is een bewuste keus. Het doet niet altijd wat je wilt, maar ik zou het voor geen goud wat anders willen. Als je met anderen en op afstand werkt, kan dat niet met tape. Met tape moest ik duidelijke keuzes maken. Van A naar B met volle takes, zonder te knippen, en inprikken kan ook al niet als je in je eentje werkt. Het gaf me een nieuwe, frisse manier van werken en die heb ik meegenomen naar digitaal.’
Je neemt dus spaarzamer op? Met minder sporen?
‘Dat zeker niet! Ik ben er ontzettend handig in geworden om spoortjes te winnen, vijf sporen te bouncen naar één en ik had eens tweehonderd stemmen op vier kanalen. Ik ben een fokking magician! Digitaal heeft ook een max met iets van 300 sporen. Bij To The Moon bereikte ik dat maximum volgens mij twee keer.’
‘Het belangrijkste is dat alles aangesloten en gemiked is. Als ik een idee heb, moet de barrière zo laag mogelijk zijn. Zo kwam ik om elf uur thuis met Love Right Now in mijn hoofd geschreven. De voice-memo daarvan staat op de B-kant, en je hoort dat-ie al redelijk af was. Ik had het nummer in een paar uur klaar, maar dat kon alleen omdat de drumkit opgesteld, gemiked en gesoundcheckt klaarstond. Ik stapte met een bepaalde vibe uit de auto, en als je dan eerst je drumstel moet gaan opzetten, is de spark wel een keer weg.’
Laat staan dat je pas na drie maanden de studio in mag.
‘Ja, precies. Nu kwam ik binnen, de CP-70 ging aan, de Minimoog, alles groovede en ik had binnen een paar uur een feestje. In het verleden zou ik dan een drumcomputer aan hebben gezet. Dat kan ook een keuze zijn, maar dan had ik nooit die vibe gehad.’
Kun je ten slotte iets vertellen over je instrumenten?
‘Ik gebruik veel SG’s en Strats, en mijn lievelingsgitaar: een Gibson ES-330 die Karen heet. Hier en daar hoor je een Les Paul. Ik heb een Rickenbacker bas, ik gebruikte dé bas van Xander. Dat is de zwarte Precision die hij van zijn vader kreeg en waar Henny heel veel op gespeeld heeft. Die noemen we ‘Dé Bas’. Dan nog een bas van Daryl Hall, die veel op hun platen staat. Qua amps is het voor bas Ampeg en voor gitaar Vox. Dan heb ik, heel belangrijk, een Minimoog, een Rhodes, een Clavinet, een Wurlitzer, een CP-70 en een upright piano. Qua synths hoor je vooral goedkope kutkeyboardjes die niemand wil. Ik heb een muur vol goedkope sounds. Ik heb mooie analoge polysynths, maar ik koos deze keer bewust voor de goedkope keyboards. Mijn drumkit is een samenstelling van twee sets: Sonor en Premier. Alles door elkaar, maar wel zoals ik het wil en goed vind klinken. Ik zing vrijwel alles door een AEA KU5A mic.’
Alles is dus echt en je gebruikt geen plug-ins?
‘Er loopt eigenlijk geen midi, de preamps zijn analoog en ik gebruik zeker geen Melodyne of Autotune. Ik heb wel wat eq’s en compressors als plug-ins. Hoe minder hoe beter, en ik wil dat alles zo ‘af’ mogelijk op de band komt. Soms speel ik drie toetseninstrumenten tegelijk, ik zet ergens een akkoord vast, en dan komen er in stereo zes keys binnen. Daar kun je achteraf weinig meer aan doen.’
Wil je een abonnement op Interface of de editie met Jett Rebel - vanaf 17 september - bestellen? Check dan deze link.
En beluister hier het hele album:
