In memoriam Nico Brandsen (1960-2024)

door Martijn Bosman en Rudi de Graaff

Muzieknieuws 14-01-2024 07:01

foto's door Henk Veenstra

Nico Brandsen (Alkmaar, 7 augustus 1960) stond bekend als een van de meest toonaangevende toetsenisten van Nederland. Het Hammond-orgel was z'n specialiteit, en hij was mede verantwoordelijk voor de hernieuwde populariteit van het instrument. Hij speelde in tal van bands, vele jaren in Kane bijvoorbeeld, en met artiesten als Ilse de Lange, Jan Akkerman, Marco Borsato en Bob Fosko.

In 2003 ontving Nico uit handen van diezelfde Bob Fosko een Duiveltje, de prijs voor de beste toetsenist van dat jaar. Als toetsenist, maar ook als componist en producer, werkte hij mee aan talloze cd-opnames, waaronder het debuutalbum van Van Dik Hout (met daarop hun doorbraak-hit Stil in Mij). Verder leverde hij muzikale bijdragen aan plaatwerk van onder meer Golden Earring en Anouk.

Nico was goed bevriend met Maarten van Roozendaal, met wie hij op theaterfestival De Parade speelde en verschillende liedjes opnam. Met oud-Gotcha! frontman Ro Krom  speelde hij in Ro & Paradise Funk en richtte hij daarna de bands Fishpot en OLaBOLA op. Met de laatste won hij in 2004 een Essent Award.

Een andere band waar hij geruime tijd in speelde was In de Steen, met onder anderen zanger Jan Tekstra en drummer Ton Dijkman. Tevens werkte hij geruime tijd als muzikale partner van Angela Groothuizen, met wie hij meerdere theatervoorstellingen en liedjes schreef. Het lied ‘Vinkeveen’, dat ze samen met tekstschrijver Jan Beuving schreven, werd in 2012 bekroond met de Annie M.G. Schmidtprijs.

Vanaf 2004 gaf Brandsen les op de popafdeling van het Conservatorium van Amsterdam, CvA Pop, en fungeerde daar als coach voor vele beginnende muzikanten en bands. Met zijn bevlogenheid, kennis, betrokkenheid en humor heeft hij talloze muzikanten geholpen bij hun eerste stappen op het muzikale pad.

Zijn laatste project was Mell & Vintage Future dat hij in 2015 begon met Ton Dijkman en zangeres Melanie Jonk. Om de muziek van Mell & Vintage Future naar het podium te vertalen ontwikkelde Nico met zijn nieuwe Hammond XK-5 en Ableton een hybride systeem waarmee hij op één instrument hammondorgel, piano, bassen en zelfs voetbassen kon bespelen. ‘Een beest, echt een beest,’ noemde hij het instrument in een interview met NPO Radio 1. Volgens Hammond Europe was hij hiermee wereldwijd de eerste. Met de band scoorde hij een aantal hits en tourde hij door Nederland, totdat er in juni vorig jaar een hersentumor bij hem werd geconstateerd.

Op woensdag 10 januari overleed hij. Nico Brandsen laat een vrouw en drie kinderen na. Hij is 63 jaar geworden.

Voor Interface maakte André Dodde een groot cover-interview met Nico Brandsen, te lezen in Interface editie 229, juni 2019.
Download de pdf van het interview hier.  

In dat interview zegt hij over de 'making of' van het debuutalbum 'Mell & Vingate Future (2019): 'Van huis uit ben ik Hammond-speler en geen producer, maar ik heb mijn hele leven al lopen ‘punken’ met opnameapparatuur. Dit album heb ik volledig in Pro Tools gedaan. Veel producers gebruiken dat als een soort instrument, maar voor mij is het toch vooral een soort bandrecorder. We editen natuurlijk weleens, maar in essentie gaat het erom ons spel vast te leggen. Voor onze muziek is het juist fijn als het af en toe een beetje trekt, schuurt en duwt. De bounce in de muziek en de leadvocal: dat is de kern van Vintage Future. De drums en leadvocal staan dus meestal vrij hard, en al het andere is sfeer.’

Lees het hele interview hier: