Rob Papen over de update van zijn Predator synth

Inclusief Predator 2 demovideo's en tutorial video's

Merknieuws 20-03-2017 09:50

Rob Papen Predator 2 zag onlangs het levenslicht. Dat had best een plichtmatige update kunnen zijn, maar we waren verrast door de vele nieuwe mogelijkheden. We spraken Rob Papen naar aanleiding van deze release en hebben de video's die Rob Papen maakte over zijn Predator 2 in dit artikel onder elkaar gezet, in chronologische volgorde. De test van Rob Papen Predator 2 vind je in Interface 206, maart 2017.

Interface sprak met Rob Papen over de totstandkoming van de Predator 2, de achterliggen overwegingen en toekomstige ontwikkelingen. 


Rob Papen: ‘Predator is ontstaan vanuit de workshops over synthese die ik jaren in mijn studio heb gegeven. Hiervoor hanteer ik het 4-element-systeem, dat ook in mijn boek (The Secrets Of Subtractive Synthesis; red.) uitgebreid wordt behandeld. Vanuit de cursisten ontstond toen de vraag of ik daar geen synthesizer mee kon maken met dezelfde overzichtelijke interface. Dat is Predator geworden, en daar hebben we met Predator 2 op voortgebouwd.’

 

Wat onderscheidt Predator van de andere goede virtuele synthesizers op de markt?
‘Ik denk de overzichtelijkheid, veelzijdigheid en goede klankkwaliteit.’

 

 

Hoe lang duurt de ontwikkeling van een nieuw product?
‘Dat hangt natuurlijk van het product af. Bij Predator 2 heeft dat ruim anderhalf jaar geduurd. Niet alleen door alle functies die erbij zijn gekomen, maar ook door het bedenken van een goede interface daarvoor, zonder het originele concept van Predator kwijt te raken. Hierdoor is ook de Easy Page ontstaan. Veel gebruikers werken met de presets en willen alleen kleine wijzigingen aanbrengen om een klank bruikbaar te maken voor hun situatie. Daarvoor is de Easy Page ideaal.’

 

 

Betekende de MKS-compatibiliteit voor jullie veel extra ontwikkelingstijd?
‘Op zich wel, maar we ontwikkelen daarvoor software die dat automatiseert. Meer dan 5.000 Predator-presets met de hand taggen is natuurlijk niet te doen.’

 

 

Hoe is de werkverdeling tussen jou en Jon Ayres? Doet hij alleen het technische gedeelte of heeft hij ook inbreng in het ontwerp van de synths?
‘Hij is in de eerste plaats onze programmeerwizard. Het is ongelooflijk hoe snel hij codes voor bepaalde dingen ontwerpt en uitwerkt. Ik lever het idee voor een instrument, en hij zet dat om naar de technische programmering, maar omdat hij een dsp-wizard is, komt hij vervolgens onherroepelijk vanuit zijn expertise met extra ideeën, zoals de verschillende manieren waarop je waves kunt morphen in Predator 2. Hij is dus echt een onmisbaar lid van ons team.’

 

 



 

Waar doe je inspiratie op voor de ontwikkeling van bestaande producten of ideeën voor nieuwe producten?
‘Geluid en muziek zijn mijn belangrijkste inspiratiebronnen. Een mooi voorbeeld daarvan is onze synthesizer RAW. Deze synth is toegespitst op hardcore, drum ’n’ bass, dubstep en aanverwante muziekstijlen. Hierbij was de muziek dus de aanleiding en inspiratie om dit type synthesizer te ontwikkelen.’

 

 

Zijn er specifieke klassieke hardwaresynthesizers die je inspireren?
‘Eigenlijk niet meer. De algemene opbouw van klassieke analoge synthesizers (oscillator > filter > amp) vind je wel sterk in onze virtuele synthesizers terug. Zelfs in Blue II, wat natuurlijk vooral een fm-synth is, hebben we de klassieke structuur met filters en modulatiebronnen toegevoegd, om de mogelijkheden ten opzichte van een DX7 − de moeder van alle fm-synths − flink uit te breiden.’

 

 

Zijn modulars een richting waarin Rob Papen zich zou kunnen ontwikkelen?
‘Modulars zijn interessant voor sounddesign, maar hebben qua efficiency en voor muziek maken in mijn ogen ook heel veel nadelen. Alleen al het feit dat je een klank nooit voor 100% kunt reproduceren.’
 

 

 

Wat inspireert je bij het maken van sounds? Hoor je al iets in je hoofd of ontstaan ze vanuit het experimenteren met de mogelijkheden van een synth?
‘Beide. Ik draai natuurlijk wel heel bewust aan de knoppen, omdat ik weet wat ze doen, dus het is geen trial and error. Maar ook dan zijn er momenten dat er iets ontstaat wat je niet altijd helemaal kunt voorspellen en dan is het een kwestie van op tijd stoppen en de klank die je dan hebt opslaan. Als een klank iets speciaals heeft dat je aanspreekt, moet je dat opslaan voor je het weer kwijt bent. Je kunt het ook wel vergelijken met muziek maken. Daarbij denk je ook niet overal bij na, maar gaan sommige dingen gewoon automatisch en intuïtief.’

 

 

Zie je de iPad als een serieuze richting om in te ontwikkelen?
‘De iPad is nog steeds in ontwikkeling en de mogelijkheden nemen toe. Maar ik zie het nog niet als een zelfstandig platform waar totale muziekproducties op worden gemaakt. De iPad Pro is wat dat betreft natuurlijk al interessanter, maar voor de prijs van dat apparaat koop je ook een hele leuke laptop. En mijn ervaring is dat mensen voor muziekproductie dan meestal de voorkeur aan het laatste geven.’

 

 

In hoeverre is sampling belangrijk voor Rob Papen? Komen er in de toekomst ook samples in Predator, zoals in Blue II?
‘Er zijn Rob Papen-synthesizers die samples bevatten, zoals SubBoomBass en Blue II, maar die samples zijn altijd puur voor sounddesigndoeleinden bedoeld en worden ook altijd gecombineerd met andere synthesevormen, omdat pure sampling natuurlijk vrij statisch is. Het is een geluidsfoto. Samples kunnen mooie timbres toevoegen, zoals in Blue II of attackgeluiden in SubBoomBass. Een van de samples in de Reason RE-synth Vecto is bijvoorbeeld een lantaarnpaal hier in de buurt (foto). Als zodanig komen er geen samples in Predator 2, maar willen we het wavemorphing-principe verder uitwerken.’
 


Laat je je beïnvloeden door de concurrentie bij de ontwikkeling van Rob Papen-producten?
‘Eigenlijk niet. We kijken met opzet niet naar de concurrentie, zodat we ons eigen ding kunnen blijven doen, en blijkbaar werkt dat. Je zou ons wat dat betreft dus behoorlijk eigenwijs kunnen noemen.’

 

Video's Rob Papen Predator 2
 

 

 

 

zoeken
zoeken